W 1989 roku z
półkonspiracyjnego, działającego w łonie ZHP, Ruchu Harcerstwa Rzeczypospolitej
oraz niezależnych środowisk działających poza ZHP powstał Związek Harcerstwa
Rzeczypospolitej, organizacja odwołująca się do zasad etyki chrześcijańskiej i tradycji
narodowej, uważająca się za kontynuację przedwojennego ZHP. Wśród twórców
ideowych ZHR wymienia się Stanisława Broniewskiego "Orszę", później
jednak był zwolennikiem zjednoczenia harcerstwa.
Powstają także
inne organizacje harcerskie (z różnego rodzaju niezależnych ruchów): Związek
Harcerstwa Polskiego 1918 (połączył się z ZHR w 1993 roku), Polska Organizacja
Harcerska (połączył się z ZHR 23 listopada 1997 roku), Stowarzyszenie
Harcerstwa Katolickiego "Zawisza", Niezależny Krąg Instruktorów
Harcerskich Leśna Szkółka.
Z lat biurokracji
i centralnego sterowania pozostał zły społeczny obraz harcerstwa oraz zapaść
harcerstwa starszego. W 1995 roku w wyniku uchwalenia przez Zjazd ZHP decyzji o
zniesieniu wersji Przyrzeczenia Harcerskiego, w której nie składa się ślubu
służby Bogu, od Związku odłączył się hufiec Warszawa-Śródmieście i utworzył
Stowarzyszenie Harcerskie.
W 1996 roku ZHP
został przyjęty do WOSM-u i do WAGGGS-u (Światowej Organizacji Ruchu Skautowego
i Światowego Stowarzyszenia Przewodniczek i Skautek).
źródło: wikipedia